Klik…klik…klik zeggen de biljartballen. En weer, en klikklik..klik. Het is half zeven. De biljarttoppers Therese Klompenhouwer en Dick Jaspers zijn informeel wat aan het inspelen in het dorpshuis Op Streek in Den Andel. Over een half uur begint de demonstratiewedstrijd driebanden.
Jaspers en Klompenhouwer zijn topsporters die de vliering thuis afgevuld hebben met bekers, schalen, medailles, vlaggetjes en andere memorabilia van hun kunnen op het groene laken. Het zijn biljarters die hun marktwaarde, prijzengeldwaarde wel kennen. Het is daarom zo mooi dat de biljartclub Het Achterdeel – 21 leden, begonnen op een achterdeel van een boerderij in Westernieland – deze toppers voor woensdagavond wist te charteren voor een demonstratie tijdens het lopende toernooi van de club. Een top 8 masters biljarttoernooi libre tot en met moyenne 6,99. Voor de kenners.
Het Achterdeel, een van de drie clubs die in Den Andel speelt, heeft nog iets bijzonders: het is de eerste biljartclub in Nederland met een vrouwelijke voorzitter, in casu Mädi Cleerdin uit Zuurdijk. “De biljartsport promoten, dat doen we vanavond,” zegt ze tussen het multi-tasken door, want ze is nu eenmaal de spil van het netwerk achter dit evenement en dan gaat het over de kleinste dingetjes die in het laatste half uur nog geregeld moeten worden. “Hoogste doel?” vraagt Cleerdin hardop, “Biljart terug op de tv als sport.Wat zou dat mooi zijn.”
De zaal loopt vol. De grote tafel ligt er pront bij. Er is een tribune gebouwd voor 200 personen. Buiten komt nog een auto aanzetten en de chauffeuse laat een zeer oude man uitstappen. Het is Veldman, 90 jaar. “Ik ben nog kampioen tweede klasse geweest,” zegt hij met de trots van een sporter die zijn topprestaties nooit zal vergeten. “Hier wil ik bij zijn,” zegt hij en de organisatie heeft een plekje op de eerste rij voor hem geregeld. Ondertussen nemen Therese en Dick nog snel een hapje. “Het is een demonstratie,” zegt Dick. “We laten zien hoe mooi biljarten is.Therese: “Ik hoop op mooie, lastige situaties. En ik kom hier graag om vrouwen op een goede manier met het biljarten kennis te laten maken.”
De voorzitter van de 26.000 leden tellende biljartbond, Garmt Kolhorn, is er voor uit Amsterdam gekomen. “Het is lastig om de jeugd te bereiken,” zegt hij, “jongeren hebben zoveel keuze mogelijkheden.” De bond heeft een project gemaakt voor jongeren, smartpool. “Een leraar wiskunde heeft biljart helemaal ingebed in het onderwijs. Biljarten is natuurlijk werken met hoeken, met kracht, wrijving. Dat is natuurlijk een pakkie-an voor exacte vakken. Het project loopt nu op 40 scholen.”
Mädi Cleerdin, door afnemende griep is haar stem wat verheesd, opent het festijn. “Doe eens gek, en vraagt het gewoon. Ik belde dus Dick en de eerste vraag was: Waar ligt Den Andel?” En zo kwam de zaak aan het rollen. Therese was ook meteen enthousiast en de rest is organiseren. “En dit alles met als doel biljart weer op de tv krijgen,” voegt ze er aan toe en ze krijgt er natuurlijk applaus voor.
De openingspartij. Dick Jaspers speelt met Jan Knol een partijtje tegen Therese en Anne Paul Schuur. De vergulde clubleden, ze spelen mooi. Maar, de koelbloedigheid en de finesses die de meesters in huis hebben, daar kun je als clubspeler niet tegen op. En dat is geen schande. De arbiters Ite Wiersma en Dirkje Bakker hebben er geen klus aan. Het is een mooie partij waarin de twee grootmeesters af en toe falen, het lukt net niet. Wat ze met de ballen uithalen, ongelooflijk.
En het publiek laat dat ook merken. Het is muisstil en als een lastige stoot lukt, daalt het applaus neer en meteen is weer stil. En als ie niet lukt, klinkt het onderdrukte ‘ooh’ en meteen is het weer stil. En lachen, als Dick en Therese tijdens het spel luchtig commentaar geven. Het is een demonstratie.
Er waren wat weinig vrouwen, nou ja, heel weinig. Maar och, het is nog nooit zo weinig geweest of het werd altijd wel meer.
Tekst en foto’s: Berto Merx
