Je waant je gewoon in Frankrijk, in de Jura. Een glooiende helling op het zuiden, in het gelid de rijen wijndruiven.
In werkelijkheid staan we op de wierde van Groot Maarslag, tussen Schouwerzijl en Mensingeweer. Elma Middel is de wijnbouwer, met strohoed en de kniptang in een foedraal aan de riem op de buik. Wijngaard Hof van ’t Hogeland begon in 2013. “Aan het begin ligt de aardbevingsproblematiek”, zegt ze met enige ironie. “Het huis en schuur bleken onverkoopbaar te zijn en dan denk je: handen uit de mouw, wat kan ik er nog meer mee.” Dan maar met de handen in de klei. Op de helling staan 2200 struiken op driekwart hectare. Goed voor zo’n 2000 flessen per jaar. Voor een deel zijn de struiken van het ras Polaris en Johanniter. “De Polaris is resistent voor meeldauw. Ik hoef niet met koper te spuiten. Echt waar, je ruikt gewoon aan wijn dat er met koper gespoten is. De Johanniter druif is een maand later rijp dan de Polaris. De twee rassen waren bedoeld om te blenden. Maar de opbrengst is zo goed dat dit niet nodig is.”
“Deze wijngaard is biologischer dan biologisch. Ik gebruik helemaal niks, geen enkel bestrijdingsmiddel. Het enige dat ik toevoeg is de mest van de paarden en de kippen. Ik mag dit superbiologische niet promoten want dat is niet erkend met een keurmerk”, zegt de wijnbouwer. Het verwerken van de druiven doet ze niet zelf: “Dat is een vak apart. Dit laat ik doen bij de wijnmakerij van A. Pierik in Bentelo.”
“Ik richt me op het hogere segment. Mijn klanten zijn restaurants als Onder de linden in Aduard, Schierstee in Wehe-den Hoorn. Er is ook een bedrijf dat deze wijn in het kerstpakket doet. De prijs voor een fles is 17,50.”
Praat met een wijnboer en je bent moreel en praktisch verplicht te proeven, te degusteren. Mensen, wat is die Solaris een zaligheid, alsof een engeltje op je tong piest. De wijn legt als het ware een olie-achtig laagje op je tong, De fruitigheid van appels en peren is markant aanwezig. Met walnoten nasmaak. Had ik maar een stukje kaas uit de Franche-Comté bij de hand gehad.
Het plaatje bij het praatje is The French Song van Lucille Starr. In het Canadees-Frans maar met Engelse vertaling.
