Vorige week plaatsen we twee artikelen over de kleinste zeehond die ooit binnengekomen was bij Zeehondencentrum Pieterburen en een paar dagen later was dood gegaan.
Onder de berichten op de Facebookpagina verschenen een aantal bijzondere reacties waarin de integriteit van het Zeehondencentrum Pieterburen en/of de helpers in twijfel getrokken werd.
Reacties
-“Krijg net uit zeer betrouwbare bron dat de kleine bij de moeder is weggerukt”
-“Vakantie begonnen en wat hebben ze in de @Zeehondencreche Pieterburen? De eerste huiler. En hij is nog klein ook. #komttelkensweeruit.”
-“verschrikkelijk! Hoop dat pieperburen lekker trots is. Gekidnapte huiler is nu dus mooi dood. Had het misschien prima gered als hij niet van het strand geplukt was door een op geldbeluste partij.”
Onderzoek
De MarneNieuws besloot het hoe en waarom achter deze reacties te onderzoeken. Op onze vragen kwamen tot nu toe geen reacties. Daarop zochten we de ‘redders’ van het zeehondje en kwamen uit bij Linda.
‘Redders’
Vraag: Waar was het zeehondje? Was het alleen?
Linda: “Het Zeehondje lag op de zandplaat (volgens mij de Richel) te happen naar adem. Hij was aan het verdrinken. Hij lag bijna op de plaat, maar golven sloegen over hem heen. Denk dat ongeveer 25 m verderop een grote groep zeehonden lag. Hij was alleen.”
Vraag: Ben jij betrokken bij het Zeehondencentrum?
Linda: Nee, ik was met mijn gezin een dagje op Vlieland met vrienden (Jan en Maria) op hun boot. Heb daar 6 jaar gewoond en wou mijn gezin Vlieland laten zien.
Vraag: Er werd in de reacties gesuggereerd dat het Zeehondencentrum vlak voor de vakantie ‘belang’ heeft bij extra publiciteit en zo’n jong bij de moeder zou weghalen. Ik wilde weten of daar een kern van waarheid in zou kunnen zitten. Je hebt vast geen foto van het kleintje op de plaat?
Linda: Is ook niet eerlijk. Zij wisten hier niets van af. Pas toen er contact was opgenomen. De foto’s mag u gebruiken
Vraag: Hebben jullie het beestje naar Pieterburen gebracht of hoe gaat zoiets?
Linda: Jan (eigenaar boot) moest bellen met de Brandaris om toestemming te vragen om Gijsje daar weg te halen. Dat mag dus niet zomaar. Toen hij toestemming kreeg sprong Maria in het water om Gijsje daar weg te halen. We zagen gelijk dat hij net geboren was omdat de navelstreng er nog aan zat en vers was. Op Vlieland kwam Willem Stel (hij is de lokale zeehonden-opvanger) en hij heeft antibiotica en later heeft Pieterburen hem opgehaald.
Vraag: Doodzonde dat ondanks jullie actie het beestje het niet gered heeft. Moet toch een vervelend gevoel geven, zeker ook voor de kinderen?
Linda: Ja, is heel triest. Mijn zoon van 7 is er kapot van. Hij wou al naar de begrafenis van Gijsje. Gisteravond lag hij huilend in bed. Hij voelt zich ook schuldig. Dat we niet eerder waren. Heb gezegd dat dat niets had uitgemaakt. We hebben ons best gedaan maar helaas.
Geen enkele reden dus in deze om te twijfelen aan de integriteit van het Zeehondencentrum Pieterburen. De redders hebben hun best gedaan om het zeehondje van de verdrinkingsdood te redden. In het Zeehondencentrum Pieterburen is alle zorg gegeven om de zeer verzwakte huiler er bovenop te krijgen.
