Zowel de Zeehondencrèche in Pieterburen als Lenie ’t Hart eisen de erkenning op voor het redden van twee verstrikte zeehonden op een zandplaat bij Terschelling. Twee van de vijf zeehonden zijn al enige tijd verstrikt geraakt in afval op de zandplaat.
Volgens de Zeehondencrèche houden ze de dieren al vanaf begin mei in de gaten en hebben ze voortdurend contact met rederij Noordgat en de EHBZ (eerste hulp bij zeehonden) om de dieren, zodra het kan, te bevrijden. Lenie ’t Hart, die onlangs alle banden verbrak met de ooit door haar opgerichte crèche, ondervond echter dat er niets gedaan werd en maakte een actieplan.
Reddingsplan
Al een week lang zijn er bij Pieterburen meldingen binnengekomen van tenminste drie in netten verstrikte zeehonden op de zandbank vlakbij Terschelling, stelt ’t Hart. Ze besloot daarom samen met Hessel Wiegman van de EHBZ en nog een aantal zeehondenredders in actie te komen en een reddingsplan op te zetten.
http://t.co/UCKijgCAzW Ondanks al deze tegenwerking gaan we de gewonde zeehonden op Terschelling proberen te redden. Ieder dier telt!
— Lenie 't Hart (@Lenie_t_hart) May 11, 2015
En daar doen we het uiteindelijk voor: een gezonde #zeehond in een schone #zee #happyseal http://t.co/49HKjHnlia pic.twitter.com/xpu1zSkWFy
— Zeehondencreche (@Zeehondencreche) May 11, 2015
Twist
Afgelopen maandag zijn er twee zeehonden bevrijd. Directeur Niek Kuizenga, van Zeehondencrèche Pieterburen, meldt, in tegenstelling tot wat ’t Hart zegt, dat de crèche afgelopen maandag in actie is gekomen en er voor gezorgd heeft dat het schip van rederij Noordgat is uitgevaren met zeehondenredder Wiegman. Volgens Kuizenga was het niet mogelijk eerder in actie te komen vanwege getij- en weersomstandigheden. ’t Hart heeft een andere reden waarom het zo lang geduurd heeft voordat ze in actie kwam. Dat zou aan het feit liggen dat de Zeehondencrèche in mei vorig jaar aangifte tegen haar heeft gedaan, omdat zij ook toen zeehonden wilden redden.
‘Als ik een dier in nood zie, kom ik in actie,’ vertelt t Hart. Dat was in de jaren zeventig voor ’t Hart de reden op te komen voor de zeehonden. Ze richtte de Zeehondencrèche in Pieterburen op, waar ze samen met een hechte groep dierenredders alle zeehonden die hulp nodig hadden een tweede kans gaf.
Ruim 43 jaar zette ’t Hart zin in voor de crèche. Toch is ze in januari 2014 weggegaan uit Pieterburen. Volgens ’t Hart had de nieuwe directie achter haar rug om en zonder wetenschappelijke onderbouwing een “nieuw beleid” ontwikkeld. Dat “nieuwe protocol” vond ’t Hart haaks staan op de kwaliteit van opvang en zozeer in strijd met dierenwelzijn, waardoor zij haar naam er niet aan wilde verbinden.
Nog niet alle zeehonden op de zandplaat bij Terschelling zijn bevrijd. ’t Hart en de Zeehondencrèche Pieterburen zeggen beiden zo snel mogelijk de andere twee te zullen verlossen.
