Een motie van alle partijen in de raad van De Marne kreeg wethouder Mariëtte de Visser vlak voor de zomervakantie mee. In de andere gemeenten van het Hogeland deed zich in meerdere of mindere mate hetzelfde voor. Onderwerp: de naderende financiële ramp van Werkplein/Ability.
Wethouder De Visser ziet de motie terecht als een steun in de rug. Zij moet bij de Rijksoverheid aandringen op méér geld voor de sociale werkplaats. En daar is ze het volledig mee eens. De kwestie is eenvoudig. Werkplein/Ability is een gemeenschappelijke regeling van de vier noordelijke gemeenten. Zij hebben de sociale werkplaats in Uithuizen en Wehe-den Hoorn en de uitvoering van de bijstand en nog wat regelingen bij elkaar gevoegd om het sociale beleid van de gemeenten uit te voeren. De regering heeft echter enkele jaren geleden al besloten dat de rijksbijdrage aan de sociale werkplaatsen jaarlijks verminderen met 500 euro per persoon die er werk. Deze bezuinigingen stapelen zich een aantal jaren op. Het gevolg is dat voor 2017 de vier gemeenten erop van uit moeten gaan dat ze 2,8 miljoen extra aan Werkplein/Ability moeten doteren. Werkplein/Ability heeft een jaarlijkse omzet van 21,5 miljoen euro. Bovendien mogen er geen nieuwe werknemers meer instromen. Dit betekent dat het werknemersbestand gestaag vergrijst en afneemt door het bereiken van de AOW leeftijd van werknemers. Noem het maar gewoon wat het is: een sterfhuis.
In 2016 behaalde Werkplein/Ability op de jaarrekening nog keurig zwarte cijfers met een overschot van 60.000 euro. Het jaar 2017 zal met rode cijfers eindigen en 2018 zal het tekort zeer ernstig zijn. De wethouders van de gemeenten de Marne, Winsum, Eemsmond en Bedum zitten in een lastig pakket.
De Visser: ‘Iedereen wil terecht dat we de armoedebestrijding in stand houden. Daar is de sociale wekplaats een onderdeel van waar 350 mensen beschermd aan het werk zijn. De orderportefeuille van Ability is goed gevuld. Ze mogen er trots op zijn dat 50 procent van de orders van buiten de regio komt. Echter, we worden ook nog eens geconfronteerd met een groei van het werk van Werkplein waar nu ongeveer 1.200 mensen een bijstandsuitkering krijgen. Regelingen als de Wajong voor jongeren zijn afgeschaft en deze jongeren komen nu bij Werkplein terecht. Werkplein heeft geen eigen inkomsten, kan door meer en beter het werk uit te voeren geen kosten besparen.’
De Visser en haar collega’s wethouders van sociale zaken moeten de komende weken bezig met het leggen van dammetjes om de oplopende tekorten aan te pakken. ‘Er zal nog scherper naar de kosten moeten worden gekeken. Er is nog wel wat mogelijk. Maar eerlijk gezegd, het is natuurlijk een zaak van landelijke politiek. Dit is als gemeente niet vol te houden.’
