Ze kijkt naar buiten, hoort heftig rumoer, ziet een jongetje op de fiets en een zware classic truck. Bij Ingeborg Nienhuis spoot minstens een halve liter adrenaline door het lijf. Ze zag vanuit haar woning in de Westpolder bij Vierhuizen dát in een flits gebeuren waar je überhaupt niet aan denken wil: een kind dat door een vrachtwagen wordt aangereden.
Ingeborg: ‘Ik ken dat jongetje en ik weet dat hij helemaal niet op het fietsje zo ver komen mag. Ik vond het al vreemd. En dan ineens een brul, en die vrachtwagen. Ik schoot met mijn dochtertje erheen. Toen ik aankwam bleek het jongetje zelf in de sloot te zijn gereden. En de chauffeur van de vrachtwagen had hem er al uit gehaald. En was alweer weggereden. ‘
Er restte haar alleen nog het fietsje uit de sloot op te vissen. Eind goed al goed, dus. Ingeborg: ‘Ik kon de chauffeur geeneens bedanken, hij was al weer weg. Wat ik belangrijk vind om te zeggen is dat mensen vaak een negatief beeld hebben van vrachtwagens en chauffeurs. Ik wil graag benadrukken dat mensen beseffen dat chauffeurs net zo hulpvaardig zijn als jij en ik.’
