Genieten op en langs Zoutkamperril

Het is vrijdagmiddag, uw verslaggever is onderweg van Lauwersoog naar Ulrum. Er is nog een beetje tijd over, dus is het rechtsaf bij de kazerne, de Strandweg op richting Zoutkamp. Turend in de zon ontdek ik rechts van me water, dat even later weer is verdwenen.

Halverwege de militaire kazerne en Zoutkamp maakt de weg een flauwe bocht naar links. Terwijl ik heel in de verte bij Vierhuizen een boer druk bezig zie op het land, sluipt de Zoutkamperril vanaf de andere kant stiekem dichtbij.

Voor me stuit ik, bijna letterlijk, op allemaal auto’s met bootrailers langs de weg.

Het riet beperkt m’n zicht op het water, maar de steiger bij het hellinkje biedt uitkomst.

Ik ontdek bewegende motorbootjes op het water, anderen liggen stil. Het zijn sportvissers, turend naar hun dobbertje op het, door de zon goudkleurig flonkerende, water.

Ik kan er uren naar kijken, maar moet verder.

Ik ben de tijd vergeten, maar heb de mazzel dat het op de weg aanzienlijk rustiger is dan op het water, zodat ik nog op tijd in Ulrum ben.

 

Cookieinstellingen