Een beetje speciale aandacht verdienen die mensen die we alleen kennen van het naambordje met de voornaam er op. Chantal heten ze, Linda, Froukje, Pieter of Nick. En ook nog Quincy, om een buitenissige naam te noemen. Het zijn de mannen en vrouwen die – eeuwig vriendelijk – de supermarkt draaiend houden.
“Meneer, u mag niet zonder karretje boodschappen doen,” zegt ze. Ze spreekt de klanten van de Jumbo in Leens er op aan dat de mandjes niet meer gebruikt mogen worden. Alweer een stapje verder in de beveiliging van klanten en personeel. In de magazijnhal is het even stil. De rolcontainers staan in colonne, in afwachting van de vulploegen.
“Het gaat heel goed,” zegt Raymond Degenhart van de directie van Jumbo Leens. “We hebben geen uitval van personeel wegens ziekte. Het ziekteverzuim is niet méér dan anders. Als we bellen of een berichtje sturen, is iedereen heel graag bereid om extra diensten te draaien of in te vallen.”
De vulploegen zijn verschoven van acht uur tot tien uur ’s avonds. Met muziek erbij, met een gezellige sfeer. Tussen door wordt er extra getracteerd op iets lekkers. Om de motivatie, de sfeer, de betrokkenheid of hoe je het noemen wil, goed te houden.
Hét grote probleem van de supermarkten is de aanvoer, de logistiek. Degenhart: “De omzet van alle Jumbo supermarketen is met zo’n 50 procent gestegen. Er is géén tekort aan wat dan ook. Het probleem bij ons is het vervoer vanaf het distributiecentrum van Jumbo in Beilen naar de winkels in het noorden. In Beilen is het aantal mensen opgeschaald met 150 man.”
De kassa werkt bijna geruisloos. Vaardige handen zijn nodig om de boodschappen routinematig langs de scanner te drijven. Deze handen verwerken de hamsterwoede, de handen van de mannen en vrouwen die we alleen bij de voornaam kennen. Vervelende problemen. Ja, mensen die de afstand van anderhalve meter niet respecteren. Over een bijvuller heen buigen als je niet meteen bij je dingetje kunt komen. Niet willen accepteren dat de paracetamol op rantsoen is. En blijven hamsteren. Degenhart: “Blijf je dagelijkse boodschappen doen. Hamsteren leidt tot onevenwichtigheid van wat we in de schappen hebben. Er zijn geen tekorten. En uiteindelijk hebben we alles genoeg in de aanvoer.”
En de kassa…… Zachtjes bliept zij voort.
Berto Merx
