Daar ligt-ie, het monster van het Hogeland, als ik de Westerhornseweg bij Usquert indraai. Er staat een bord met ‘Milieustraat’ maar zo heet die straat niet.
Als ik de vuilnisbelt van Usquert nader over het weggetje, met schuldgevoel al CO-tweeënd de schokken van de spoorwegovergang gevoel, dan zie ik het: het lijkt de Geraardsbergen in de Ronde van Vlaanderen wel, als je die vanuit Oudenaarde benadert, bij Oudenaarde aan de zuidkant uit en je ziet het óók. Maar nu hier.
Talloze ideeën zijn er bedacht voor de vuilnisbelt, 25 meter boven het maaiveld, met een oppervlakte van 8 hectaren, en in zich 90 duizend ton afval, zegge en schrijven negentig miljoen kilo, want het afval werd gewogen voordat het er op ging. Een uitkijktoren, zonnepanelen, een wandelroute wat al niet meer, en het is allemaal niks geworden. Daar ligt-ie als een monster dat bijna dood is.
Het is nu tijd voor het láátste en enige lévensvatbaat idee. Het Monster van Het Hogeland!
Vier jaar geleden ofzo heb ik ergens in Drenthe, met veel subsidie-bazen om me heen, gezegd: Je moet van de afvalbult in Wijster een wielrencircuit maken, weggetjes erop en klaar is het. Een idee van nog minder dan 1 kantje A4. En dat hebben ze gedaan en het is een schitterend dingetje geworden, beroemd in héél Nederland, dat Drenthe op de kaart heeft gezet. Die achtergrond kent niemand, maar dat hoeft ook niet.
De Usquerder Bult, pardon de vuilnisbult, ik wil het wielercomité aldaar niet op de tenen trappen want zo heet hun wielerronde en ik heb hun steun straks nog nodig, bestaat uit drie plateaus. Sta je er bij de milieustraat voor, begin je links met een kleine helling, een muur heet dat, van 13 procent, vergelijkbaar met de Muur van de Dodemansweg achter de Brand Bierbrouwerij in Wijlre (Zuid-Limburg). Die noemen we de Jopke Nainhoes Muur, als eerbetoon aan een man die ten eerste aan de aanleg van de vuilnisbelt heeft meegewerkt. Ten tweede jarenlang het wielrennen in Usquert heeft gestimuleerd. En ten derde, als oud-voorman van Gemeentebelangen de openbare zaak jaren heeft gediend. Dat levert de steun op van GemeenteBelangen Het Hogeland én het Usquerder wielercomité.
Dan meteen een scherpe afdaling van acht procent op heel slecht wegdek. Die noemen we de Jan Bakker Val, ter ere van Jan Bakker uit Eenrum, een van de beste wielrenners uit Noord-Nederland, die – zo zegt een verhaal – in de jaren zeventig zelfs in staat was een finishlijn kapot te rijden. Dat beest.
Dan nog steeds laag een lange sliert om de bult heen, licht stijgend, vals plat, met de eeuwig waaiend wind uit het westen blijft het vals plat en met tegenwind uit het oosten, blijft het vals plat. Dan het tweede plateau op, 5 procent stijging, zéér slordig met kasseien bedekt, bij nat weer het uiterste van de vaardigheden vereisend. Dan op de zuidwestkant een slingerweg omhoog met haarspeldbochten. Deze bochten kunnen we leasen of verhuren aan ondernemers die met waardigheid reclame willen maken. En zo voort.
Het kost bijna niks. De bult wordt binnenkort afgedragen aan de provincie die hem eeuwigdurend zal beheren. Er is een pot met geld waar over de jaren heen – sedert 1973 – geld in is gegooid voor de provincie voor dat beheer. Dus het geld hoeft geen probleem te zijn en uit zeer welingelichte kringen weet ik dat het provinciebestuur nog steeds zoekt naar mogelijkheden om fietsen in Groningen op de kaart te zetten. Dat is dus weer draagvlak. Op het vlakke stukje zetten we wat zonnepanelen waarmee het plan draagvlak bij de SP krijgt. We noemen het niét de Hel van het Noorden, om de ChristenUnie niet zinlóós te kwetsen. Het is een idee van een burger, dan is de VVD er dus automatisch vóór. Wat Schotse koeien – liever Franse – achter een afgerasterd stukje want dan is het CDA er óók vóór want het heeft wat met boeren te maken. We nemen het op in de nota sportbeleid onder het kopje breedtesport en topsport, ook Middle Aged Men in Lycra, weet je wel toerfietsers mogen er op, en tussen 1 oktober en 28 of 29 februari mogen wandelaars er gebruik van maken, dat alles om de PvdA mee te krijgen.
Het kost niks. Er ligt nog wel ergens een bult kasseien. Grote plakken asfalt leggen we er neer, aan elkaar geplakt met vloeibaar teer zodat het Belgische weg wordt. Dat hoort zo want de Ronde van Vlaanderen is één stuk slecht wegdek behalve het stukje dat ze net geasfalteerd hebben, maar over vijf jaar weer slecht wegdek is geworden, maar dan is er inmiddels een ander stukje geasfalteerd. Om GroenLinks te paaien maken we er beschermd gebied van. Met een mooie gemeentelijke vergunning er op, wat geen probleem hoeft te zijn, daar zorg ik wél voor.
Het allerbelangrijkste: die gasten van de afdeling communicatie of zoiets van de gemeente krijgen er een uniek dingetje bij om Het Hogeland hoog op de kaart te zetten. Kunnen ze een keer een andere foto gebruiken dan die van het haventje van Usquert.
Kijk, zo’n Tom Dumoulin, die zet Limburg op de kaart, zelf het plaatsje Neercanne, het buurtschap waar hij woont is nu bekend evenals het een of ander oud kasteel dat ze daar hebben. Oh mensen, stel je toch voor dat we eens in de vijf jaar een topwielrenner uit het noorden hebben. Die de Giro wint, de Ronde van Vlaanderen wint en tweede in de Tour wordt en die steeds weer zegt: Ik heb in mijn jeugd op het Monster van Het Hogeland getraind. En heel Nederland hoort dat……..
Ik weet het, tussen droom en daad liggen praktische bezwaren en wettelijke hindernissen, maar die zijn grotendeels al overwonnen. We moeten nu echt met z’n alleen één zijn, van gematigd tot radicaal, want het Monster van Het Hogeland, is een zaak van ons allemaal. Hou dit allemaal wel stil want als die machtige, invloedrijke touwtjestrekker in de sport van een Dick Heuvelman er achter komt, pikt-ie het voor de afvalbult in het zuiden van de Groningen Stad.
Oh mijn zoete Hogeland, ga werkelijk de hoogte in, op de kaart van Nederland.
Berto Merx
