WEHE-DEN HOORN – Het is stil aan de Mernaweg in Wehe. Alleen een feestverlichting en de vuurkorven voor het Hogeland College verraden dat er een feest aan de gang is: de reünie van de middelbare school. “Johan Derksen? Dat is een heel fijne vent.”
Bij de tentoonstelling met foto’s en andere documenten waarin de prachtige momenten van de geschiedenis van de school zijn vastgelegd, buigt een groep vrouwen zich over een map met klassefoto’s. Het is een klas uit 1978. En zoeken maar, naar gezichten en namen en speculeren over wat er van hem of haar geworden is.
Er ligt een knipsel op tafel uit het ruchtbare weekblad De Hogelandster uit 1982. Het gaat over de veranderingen in het lager middelbaar onderwijs. De tekst uit 1982 is al geschreven in het moderne onderwijsjargon. Onbegrijpelijk maar voor het gemak is er een lijstje afkortingen aan toegevoegd. Het gaat dus om de oude LTS, de ambachtsschool. De oude huishoudschool die dan als lager nijverheidsonderwijs heet. De MULO van Eenrum. De tijdgeest straalt er vanaf. In de schoolkrant – gestencild nog – van april 1991 adverteert NOVO Eenrum met een voordelige bromfietsverzekering. NOVO, later opgeslokt door Univé. En nog zwart-wit foto’s van leerlingen in overall bij een werkbank in de praktijk werkplaats.
Jacob Roffel, ooit een lokaal kopstuk van de PvdA, is er docent geweest: “Het is verbazingwekkend,” zegt hij. “Ik ken van al die leerlingen nog de naam. Dat is misschien wel typerend voor de sfeer die hier op school heerste.” Een van de opmerkelijke aanwezigen is Astrid Tuininga. Zij werkte bij garage Bakker toen die op de kop van Het Aqanleg zat. Opmerkelijk is dat zij als een van de eerste vrouwen in Noord-Nederland in de garage werkte, als automonteur. “Ik woonde in Eenrum en ik wilde zo graag naar de school in Eenrum. Maar ik was te goed voor de mulo dus moest ik van mijn ouders naar het HHC in Warffum. Ik deed het daar bijna expres zo slecht dat ik terug gezet werd naar de mulo. En zo was ik toch weer bij wat ik graag wilde. Mijn oom was hier directeur en mijn tante gaf handvaardigheid. Na de mulo heb ik de opleiding automonteur gedaan en ik werk nog steeds bij Bakker maar nu in Warffum.” De mooiste herinnering aan de schooltijd? “We waren op schoolreis in Parijs. We zaten met vijf meiden op één kamer en we waren van plan ’s avonds even ruig te gaan doen in Parijs. Dat lukte niet omdat de uitgang van het hotel was afgeschermd. We konden er niet uit.”
Buiten is Gerty Siegers druk in gesprek met een jaargenote. Ze kwam na de school uiteindelijk in de GGZ terecht als begeleidster. Ze woont nu in Rolde. Rolde, bij Grolloo? “Jazeker, als ik mijn hondjes uitlaat, kom ik Johan Derksen tegen. Een haal aardige man. Vriendelijk, en hij let er heel goed op dat zijn hond niet vervelend doet tegen andere honden.”
Zie aan, een van de weinige mannen met colbert. Eddy Jutte, geboren en getogen in Warfhuizen. Hij is tegenwoordig ondernemer, in de metaalsector. “Ik ben in 1991 hier gekomen. Ik heb er een jaar extra bijgedaan om naar de MTS te kunnen. Ik heb gewerkt als technisch tekenaar, en daarna opgeschoven in leidinggevende functies. Op een bepaald moment deed zich de gelegenheid voor om zelf een metaalbedrijf over te nemen.” Hij wordt vergezeld door zijn dochter Rianne. Oud-leerling en doet nu de studie facilitair leidinggeven aan het Alfa College. En door dochter Rosita, oud-leerling en doorgestroomd naar de HAVO. Zijn zoon Ricardo is er niet. Maar die is nu leerling in het derde jaar in Wehe. Eddy: “Wat ik aan deze school heb overgehouden is een nuchtere kijk op de dingen. En vooral: doe wat je leuk vindt en als dat niet lukt, begin wat anders. Dat kun je eigenlijk op school niet leren.”
Zo’n reünie is ook een klein bijeenkomstje voor oude kennissen. Harm Bos, voormalig docent geschiedenis, is er zo een. In de gemeente Kloosterburen wethouder voor de PvdA, in 1990 wethouder in de fusiegemeente De Marne. Mooie verhalen over de tijd toen politiek nog klein en overzichtelijk was. Het was nog smakelijker dan we toen ter tijd als verslaggever bevroedden. Mooie herinneringen.
Arne-Jan Bugel, locatiemanager van de school is tevreden: “Ik had gerekend op 200 deelnemers. Dat zijn er 250 geworden.” Buiten stoken een paar leerlingen die tot de crew behoren de vuurkorven op. De zangeres van de band klinkt zachtjes over de Mernaweg.
Tekst: Berto Merx. Foto’s: Marcella Werkman en Berto Merx
